Br. Wout en Hermien zijn weer terug in Nederland en blikken dankbaar terug op twee geweldige weken in Indonesië. Het reisverslag van de tweede week, hadden jullie nog tegoed. Deze staat vooral in het teken van het psychiatrische centrum Renceng Mose.
Na de prachtige vlucht van Java naar Flores over eindeloos veel eilanden met bergen en omgeven door blauwgroen water, via Bali, werden we gisteren op het vliegveld opgehaald door br. Eduardus, met… de nieuwe auto van het psychiatrisch centrum Renceng Mose die vorig jaar met middelen vanuit Nederland is aangeschaft!!
Naast de 30 patiënten die er in het centrum wonen, zijn er vele “out-patiënts”: ex-bewoners waar nazorg aan gegeven wordt, mensen waar nog geen plaats voor is óf mensen waarvoor thuishulp voldoende voor is. Renceng Mose is het enige psychiatrische centrum op het hele eiland. Dat betekent dat er vaak ver gereisd moet worden om deze mensen te kunnen helpen. Er worden ook nieuwe patiënten in opgehaald. De familie kan dan mee om hun zoon, dochter, vader, moeder, oom, tante etc. etc. weg te brengen. Kortom: een zeer goede investering! Dat hebben we nu zelf kunnen zien.
Met dank aan Miva en de RvA groep 
Vr. 4 mei, bezoek aan Renceng Mose
Soms is het moeilijk om alle ervaringen die we opdoen weer te geven in enkele zinnen op Facebook of in een reisverslag. Dat geldt heel speciaal voor ons bezoek aan Renceng Mose…
We waren getuige van de start van de dag van de medewerkers en broeders: het één voor één doornemen van het welzijn van de patiënten. Nadat ook Dr. Ronald was aangeschoven, hebben we veel informatie uitgewisseld. Over Fracarita én over Renceng Mose: het rehabilitatiecentrum en de pas geopende kliniek met apotheek! Daarna werden we verwelkomd door de bewoners. Sommige heel enthousiast (ibu ibu, bapa bapa: mama mama, papa papa), sommige verlegen en sommige, heel begrijpelijk, op afstand. Dit apostolaatswerk van de broeders is makkelijk samen te vatten in één woord: GEWELDIG!!!
Top 3 van de ochtend:
– de rust waarmee het welzijn van de bewoners werd doorgenomen… je kon het respect voelen.
– de verbondenheid van dr. Ronald met Renceng Mose en in het bijzonder de bewoners.
– het muziekuurtje met Dr. Ferdinandus achter het orgel. Samen zingen in het Indonesisch waarbij voor ons speciaal het liednummer in het Engels werd genoemd.
En nog één omdat drie te weinig is voor zo’n mooie ochtend: de ontdekking dat er naast “Fracarita Hermien” een patiënt Hermien en een apothekersassistent Hermien was. Natuurlijk samen op de foto! 
Natuurlijk zijn we ook naar Indonesië gegaan om het eindresultaat van de jaaractie 2016/2017 te bekijken: fondsenwerving voor een muur om het psychiatrisch centrum heen, om de veiligheid van de patiënten te verbeteren. We hebben veel geduld moeten hebben. De start was later dan gepland en de werkzaamheden waren nét niet klaar toen het regenseizoen begon. Maar uiteindelijk kunnen we zeggen: missie geslaagd, dankzij Stg. Bantu Anak Anak, Wilde Ganzen, enkele andere stichtingen en vele particuliere donors. De muur is klaar! Terima kasih banyak…heel hartelijk bedankt.
Hans Biermans van Stg. Bantu Anak Anak is toevallig ook in Indonesië. We hebben hem op 7 mei ontmoet in Yogyakarta waar we inmiddels weer terug zijn. Zijn stichting steunt al jaren trouw de projecten van de Broeders van Liefde. 
❤
Do 10 mei, Weer thuis…
We zijn weer thuis na twee onvergetelijke weken! Terug in “Belanda” zouden ze in Indonesië zeggen. Beide een geweldige ervaring rijker en een hart gevuld met dankbaarheid.
Een heel speciaal dankjewel, voor br. Polikarpus en br. Martin de Porres die twee weken met ons zijn opgetrokken. Dank je wel voor de gastvrije ontvangst, de geweldige begeleiding, jullie geduld tijdens het maken van foto’s en het terugzoeken van een verloren rugzak op het vliegveld… en last-but-not-least, alle momenten dat we samen hebben gelachen: en dat was vaak.
Het was ONVERGETELIJK!!! Selamat Tinggal…tot ziens!
#hardgewerkt #gelukkigookvrijetijd
P.S. Laat het buitenkantoortje van Hermien in Yogyakarta met uitzicht op de tuin maar staan…we komen terug!
